Doğaya, Doğala Yolculuk Hikayesi
Doğala ve doğaya ulaşmak özelikle organik ‘doğaya dost’ üretim ve yaşam adına bir çok bilgi paylaşım sitemize hoş geldiniz.
Doğa ile Kalın, Sağlıklı Kalın…
İçindekiler
AB’de toplam organik alan artmaya devam etmiştir. AB-27’deki toplam organik alan, 2018’deki 13 milyon hektardan 2019’da yaklaşık 13,8 milyon hektar (ha) olmuştur. Organik alandaki 2012 ve 2019 arasındaki artış %46 olmuştur . Toplam organik alan, ‘dönüşüm altındaki alan’ ve ‘onaylanmış alan’ toplamıdır. Bir alan ‘organik’ olarak sertifikalandırılmadan önce, mahsule bağlı olarak 2-3 yıl sürebilen bir dönüşüm sürecinden geçmelidir.
2012 ve 2019 yılları arasında Bulgaristan, Fransa, Hırvatistan ve Macaristan, toplam organik alanda %100’ün üzerinde büyüme kaydetmiştir. Bununla birlikte, bir AB Üye Devleti, Polonya, organik alanda azalmalar bildirmiştir (%-22,6). İspanya, Fransa ve İtalya, hem 2012 hem de 2019’da hektar (ha) açısından en yüksek toplam organik alana sahip üç ülke oldu.
Organik alanın boyutu, bir AB Devletinden diğerine önemli ölçüde farklılık göstermektedir. Dört devlet, 2019’da organik olarak yetiştirilen tüm arazilerin yarısından fazlasını sahipti ; İspanya (%17,1), Fransa (%16,2), İtalya (%14,5) ve Almanya (%9,4). Birlikte AB-27 organik alanının %57,1’ine sahiplerdi. 2018 yılında bu pay (%57,5) olarak kayıtlara geçmiştir.
2012’den 2019’a kadar, AB’de toplam kullanılan tarım alanında (UAA) toplam organik alanın payı %5,9’dan %8,5’e yükselmiştir. 2019 için ülkeye göre toplam kullanılabilir tarım alanı yüzdesi olarak organik mahsul alanını (“dönüştürülecek alan” ve “sertifikalı alan” toplamı) göstermektedir. Avusturya, Estonya ve İsveç’te organik alanın payı 20’nin üzerindedir. Çek Cumhuriyeti, İtalya, Letonya, Finlandiya, Danimarka, Slovenya, Slovakya ve Yunanistan’da ise bu oran %10’un üzerindeydi. Geri kalan Avrupa Birliği devletlerinde, organik alanın payı Malta’da %0,5’ten İspanya’da %9,7’ye kadar değişmektedir. Tüm Avrupa Birliği devletlerinde, organik ürün alanları esas olarak sertifikalandırılmıştır. 2019 yılında, organik ürün alanlarının %90’ından fazlası 8 Avrupa Birliği devletinde (Litvanya, Portekiz, Hollanda, Çek Cumhuriyeti, İrlanda, İsveç, Letonya ve Slovakya) sertifikalandırılmış iken, 15 Avrupa Birliği devletinin payı %70 ile %90 arasındaydı. Sertifikalı alanların en düşük payları Macaristan (%61,1) ve Romanya (%53,5) için kaydedilmiştir, bu da bu ülkelerde sertifikalı alanlarda daha fazla büyüme potansiyeli olduğu anlamına gelmektedir. Tarım arazilerinin 2-3 yıllık dönüşüm periyodu nedeniyle, sertifikalı organik alan büyümesinde bir durgunluk olmaması için yüksek dönüşüm altındaki alan payı gereklidir.
Organik tarımın kapsamı AB bölgeleri arasında önemli ölçüde değişmektedir . Çiftlik yapısı anketinden elde edilen AB bölgeleri verileri, durumu daha net açıklamak için kullanılabilir. Bölgesel verilerin mevcut olduğu en son referans yılı 2016’dır.
Organik tarımın en yüksek payı, 2016 yılında toplam kullanılan tarım alanının yaklaşık yarısının (%52) organik tarım için kullanıldığı Avusturya’nın Salzburg bölgesinde rapor edilmiştir. Toplam kullanılan tarım alanının dörtte biri: Çek Cumhuriyeti’nde Severozápad (%30), İsveç’te Norra Mellansverige (%29), İtalya’da Calabria (%29), İsveç’te Mellersta Norrland (%28), Avusturya’da Burgenland (%27), İtalya’da Sicilya (%26) ve Çek Cumhuriyeti’nde Moravskoslezsko. (%25). 2013 ile karşılaştırıldığında, organik tarımın payındaki en büyük artış İtalya’da Calabria ve Avusturya’da Salzburg’da gözlemlenmiştir. Bu şehirleri, İtalya’da Sicilia ve Belçika’da Région de Bruxelles-Capitale (her biri +9 puan) ve Finlandiya’da Åland (+8 puan) izlemektedir.
İsveç, 2019’da tahıl ve taze sebzelerin organik üretiminde en büyük paya sahipti. Toplam tahıl üretiminin yüzdesi olarak tahılların (pirinç hariç) (bundan böyle ‘tahıl’ olarak anılacaktır) organik üretimini göstermektedir. 2019’da, tahılların organik üretimi, İsveç ve Estonya’da (%6,6 ve %6,2) toplam tahıl üretiminin %6’sından fazlasını oluşturuyordu ve bunu %5.0 ile Yunanistan izlemekteydi. İsveç ayrıca organik taze sebzede en büyük paya sahipti[6] toplam ulusal üretimdeki üretim (%19.4), Almanya ve Hollanda’da ise toplam sebze üretiminin %5 ile %10’u arasındaydı. Kalan AB Üye Devletlerinde, sebzeler için organik üretimin payı Malta’da %0.03’ten Letonya’da %3.7’ye kadar değişmektedir.
2019’da AB-27 toplam organik mahsul alanının yaklaşık %46’sını oluşturmaktadır. Tarımsal üretim alanı üç ana kullanım türüne ayrılmıştır: ekilebilir arazi bitkileri (başlıca hububat, kök bitkileri, taze sebzeler, yeşil yem ve sanayi bitkileri), kalıcı otlaklar (mera ve çayırlar) ve kalıcı ürünler (meyve ağaçları ve meyveler, zeytin korular ve üzüm bağları). Organik ekilebilir arazi, AB-27 toplam organik tarım alanının %45,8’ini oluşturan 6 milyon hektarı aşmıştır. Organik meralar ve çayırlar (çoğunlukla organik hayvan otlatmak için kullanılır) %42,9 ile onu takip ederken, organik kalıcı ürünler en küçük payı (%11,3) oluşturmaktadır. 11 Avrupa Birliği devletinde, organik ekilebilir arazi bitkileri organik alanın %50’sinden fazlasını oluştururken, 13 Avrupa Birliği devleti de organik mera ve çayırlar organik alanın %50’sinden fazlasını kaplamaktadır. Organik ekilebilir ürünler Finlandiya’da %99.2, Danimarka (%82.4) ve İsveç’te (%77.7) payla oldukça baskındı. İrlanda (%93,7), Çek Cumhuriyeti (%82,4) ve Slovenya (%80,6) organik mera ve çayırların en yüksek paylarına sahipti. Çoğu Avrupa Birliği devletinde, organik kalıcı mahsuller, organik alandaki bu üç ana arazi kullanım kategorisinin en düşük payını oluşturmaktaydı (15 Avrupa Birliği devletinde organik alanın %5’inden azdı). 2019 yılında, organik kalıcı mahsuller Hırvatistan ve Yunanistan’da %10 ila %20 arasında bir paya sahipken, İspanya, İtalya, Bulgaristan ve Portekiz’de bu pay %20’nin üzerindeydi. Kıbrıs ve Malta sırasıyla %48,5 ve %48,1 ile en yüksek paya sahipti. Bu iki ülkede organik zeytin ağaçları hakimdir.
Organik canlı hayvanların, tüm hayvanlar üzerindeki 2019’daki oranı bazı Avrupa Birliği devletlerinde sığırlar, domuzlar ve koyunların büyük bir kısmının organik yöntemlerle yetiştirildiğini göstermiştir – sığırlar ve koyunlar en popüler türlerdir. Avrupa Birliği’nde 2019’da bildirilen 77,1 milyon büyükbaş hayvanın içerisinde 4,5 milyondan fazla organik sığır vardır.
4,5 milyondan fazla organik büyükbaş hayvan
Yunanistan, Letonya, Avusturya ve İsveç, tüm çiftlik hayvanları içinde en yüksek organik sığır, süt ineği ve “koyun-keçi” paylarına sahiptir . Yunanistan, organik büyükbaş hayvanlarda en yüksek paya (%26.9), organik süt ineklerinde ise ikinci en yüksek paya (%19.7) sahipti. Letonya, organik “koyun ve keçiler”de en büyük paya (toplam koyun ve keçi popülasyonlarında %36,2) ve organik sığır popülasyonunda ikinci en büyük paya (%25,1) sahiptir. Avusturya organik süt ineklerinde en yüksek paya (%22.0) sahip iken Avusturya’yı Yunanistan (%19.7) ve İsveç (%18.8) izlemekteydi. Avrupa Birliği devletlerinin çoğu için, organik olarak yetiştirilen domuzlar, toplam domuz popülasyonunda yalnızca küçük bir paya sahipken, Danimarka’daki en yüksek pay %4’ün biraz altındaydı.
Yukarıda sunulan yıllık istatistikler yalnızca toplu değerler olarak mevcuttur ve organik alanın hangi tür işletmeye ait olduğunu belirtmemektedir. İdeal olarak, tüm işletme organik üretim için geçerli olan gerekliliklerle uyumlu olarak yönetilmelidir. Gerçek farklıdır ve AB’de organik ve organik olmayan üretimin karışık olduğu önemli sayıda çiftlik bulunmaktadır. Çiftlik yapısı araştırmasından elde edilen veriler, durumu daha fazla açıklamak için kullanılabilir. Ulaşılabilen en yeni kaynak 2016’ya aittir.
2016 yılında sadece organik alana sahip çiftlikler tarafından yönetilen kullanılan tarım arazisinin payı %4,2’dir. Bazı organik alana sahip çiftlikler (yani hem organik olmayan hem de organik alana sahip çiftlikler) toplam kullanılan tarım arazisinin %3,4’ünü yönetirken, sadece organik olmayan alana sahip çiftlikler kalan %92,4’ü oluşturuyordu.
Aşağıdaki grafik, Avrupa Birliği içerisinde devlet başına herhangi bir organik alana sahip tüm çiftliklerin (sadece organik’ ve ‘bazı organik’) tüm kullanılan tarım alanlarına oranını göstermektedir. Bu pay Çek Cumhuriyeti %98,3 ile İrlanda’da %10,8 arasında değişmektedir. Ayrıca Çek Cumhuriyeti, Avusturya, Almanya, Estonya, İtalya, Slovenya, Slovakya, Fransa, Finlandiya, İsveç, Hollanda, Belçika, Danimarka, İspanya ve Bulgaristan’da bu pay %50’nin üzerindedir.
Hem organik hem de diğer arazilere sahip olan çiftliklerde, organik alanın toplam çiftlik alanı içindeki ortalama payı Finlandiya’da %86,8’den Bulgaristan’da %22,0’a kadar değişmektedir. 14 Avrupa Birliği devletinde bu çiftliklerdeki ortalama organik alan payı %50’nin üzerindedir.
Bibliography
Eurostat. (2021, January 1). Organic farming statistics. Eurostat-Statistics explained. https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=Organic_farming_statistics
Önceki Gönderi
Sonraki mesaj